Levi Wolff
Geboren: 13 maart 1884, Aurich (Duitsland)
Laatste adres: Herman Colleniusstraat 25, Groningen
Weggevoerd naar Westerbork: 4 oktober 1942
Vermoord: 5 november 1942, Auschwitz
Levi Wolff wordt in 1884 te Aurich geboren als de derde van negen kinderen.
Zijn ouders zijn Samuel Wolff en Caroline Loewenthal.
Levi trouwt op 14 november 1921 met Marianne Karseboom, geboren in 1894 te Emden.
Zij krijgen een dochter, Lydia op 8 september 1922. Lydia is hun enige kind.
Levi is -net als zijn vader- veehandelaar en slager.
Lydia is kapster van beroep. Zij vertrekt in 1937 op 15-jarige leeftijd naar Nederland, waarschijnlijk naar haar oom Herman Wolff die al in 1933 naar Nederland geëmigreerd is en met zijn gezin in Haren woont. Hij werkt er als slager veehandelaar.
Op 1 april 1938 moeten Levi en Marianne hun woning aan de Breiten Weg 8 in Aurich op last van de nazi’s verlaten.
Vijf dagen daarna keert Lydia naar Aurich terug, mogelijk omdat haar ouders uit hun huis zijn gezet.
Zij trekken in bij Heimann Wolffs en zijn gezin in Aurich, Wolffs is ook veehandelaar.
In november 1938 besluit het gezin Wolff naar Nederland te emigreren omdat ze in toenemende mate worden blootgesteld aan pesterijen en intimidaties. Ook kan Levi zijn beroep niet meer uitoefenen. Aan de gemeente in Aurich geeft hij Haren als zijn woonplaats in Nederland door.
Op 18 april 1940 betrekken ze een woning aan de Herman Colleniusstraat 25.
Vanuit dit huis worden Levi, Marianne en Lydia begin oktober 1942 naar Westerbork gedeporteerd en vandaaruit worden ze naar Auschwitz getransporteerd.
Levi wordt op 5 november 1942 in Auschwitz vermoord, op dezelfde dag als Marianne en Lydia.
Levi’s oudste broer Wilhelm Wolff is al in 1924 overleden. Van de overgebleven zeven broers en zussen overleven alleen zijn jongste broer Jonas Wolff, zijn vrouw Senta en hun drie kinderen de oorlog. Ze weten te vluchten. Voor de vermoorde broers en zussen ligt een Stolpersteine in Aurich. Ook voor Levi ligt er, net als voor zijn vrouw Marianne en dochter Lydia een Stolpersteine in Aurich.
Marianne Wolff-Karseboom
Geboren: 7 november 1894, Emden (Duitsland)
Laatste adres: Herman Colleniusstraat 25, Groningen
Weggevoerd naar Westerbork: 4 oktober 1942
Vermoord: 5 november 1942, Auschwitz
Marianne Karseboom wordt op 7 november 1894 geboren te Emden in Duitsland.
Ze is het enige kind van Moses Karseboom en Jette Schulenklopper.
Haar vader is slachter (Schlachtmeister).
Op 14 november 1921 trouwt ze met Levi Wolff, veehandelaar en slager van beroep.
Marianne is huisvrouw.
Ze krijgen één dochter Lydia. Lydia wordt geboren op 8 september 1922 te Emden.
Later verhuist het gezin naar de Breiten Weg 8 in Aurich. Op 1 april 1938 moeten ze deze woning verlaten. Ze vinden onderdak bij Heimann Wolffs, eveneens veehandelaar.
Lydia Wolff is al in 1937 naar Nederland vertrokken, waarschijnlijk naar haar oom Herman Wolff die al in 1933 naar Nederland geëmigreerd is en met zijn gezin in Haren woont. Hij werkt er als slager en veehandelaar. Op 5 april 1938 keert Lydia naar Aurich terug, mogelijk vanwege het feit dat haar ouders vijf dagen daarvoor op 1 april uit hun huis gezet zijn.
In november 1938 besluiten Levi, Marianne en Lydia ook naar Nederland te emigreren. Aan de gemeente in Aurich geeft Levi door dat hij aan de Rijksweg 12 te Haren woont.
Op 18 april 1940 betrekken ze de woning aan de Herman Colleniusstraat 25.
Vanuit deze woning worden Levi, Marianne en Lydia begin oktober 1942 naar Westerbork gedeporteerd en vandaaruit ze op transport gezet naar Auschwitz.
Marianne wordt op 5 november 1942 in Auschwitz vermoord, op dezelfde dag als Levi en Lydia.
Er ligt een Stolpersteine voor Marianne in Aurich, net als voor Levie en Lydia.
Lydia Wolff
Geboren: 8 september 1922, Emden (Duitsland)
Laatste adres: Herman Colleniusstraat 25, Groningen
Weggevoerd naar Westerbork: 4 oktober 1942
Vermoord: 5 november 1942, Auschwitz
Lydia Wolff wordt geboren op 8 september 1922 te Emden. Zij is de enige dochter van Levi Wolff en Marianne Karseboom. Haar vader is veehandelaar en slager van beroep. Zij verhuist later met haar ouders naar Aurich. Ze gaan wonen aan de Breiten Weg 5.
Lydia is kapster. Op 29 september 1937 -ze is dan 15 jaar- vertrekt ze naar Groningen. Waarschijnlijk vindt ze onderdak bij haar oom Herman Wolff, die in 1933 uit Aurich naar Nederland vertrokken is en met zijn gezin in Haren woont.
Reeds een half jaar later, op 5 april 1938 gaat Lydia terug naar Aurich. Mogelijk heeft haar terugkeer te maken met het feit dat haar ouders vijf dagen daarvoor op 1 april uit hun huis aan de Breiten weg 8 gezet zijn. De familie vindt onderdak bij Heimann Wolffs en zijn gezin. Wolffs is ook veehandelaar.
In november 1938 besluiten Levi, Marianne en Lydia ook naar Nederland te emigreren. Aan de gemeente in Aurich geeft Levi door dat hij aan de Rijksweg 12 te Haren woont.
Op 18 april 1940 betrekken ze de woning aan de Herman Colleniusstraat 25.
Levi, Marianne en Lydia worden begin oktober 1942 naar Westerbork gedeporteerd en van daaruit naar Auschwitz getransporteerd.
Lydia wordt op 5 november 1942 in Auschwitz vermoord, op dezelfde dag als Levi en Marianne.
Er ligt een Stolperstein voor Lydia in Aurich, net als voor haar vader en moeder.